Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z różnych sfer t.1,2 023.jpeg

 — Gorzéj niż wszędzie.
 — To źle z tobą, panie Michale.
 — Oj źle, źle panie Andrzeju. Kredytorowie na karku siedzą, niech ich dyabli wezmą! Trzeba będzie wziąć bizun za pas i pójść na ekonoma.
 Pani Swatowska powąchała flakonik z perfumami.
 — Fi donc! co téż to mówisz, kuzynku! — wyrzekła pogardliwie.
 — Na ekonoma! fi donc! — powtórzyła Zosia.
 — A i cóż uczynię, proszę cioci, jak mi Jałówkę zabiorą? A nastąpi to niezawodnie, bo długu bankowego mam zaległe dwie raty, prócz prywatnych opłat, których i nie zliczę. Sprzedadzą majątek z publicznego targu.
 — Poczekaj, może się znajdzie na to rada, — odezwał się na to pan Andrzej. — Czy otrzymałeś mój list?
 — Otrzymałem, i właśnie na wezwanie przybywam.
 — Jeżeli tak, to wiész, że możesz tu doskonale się ożenić. Toby wszystko uratowało. Panna młodziutka, kaprysić nie będzie, a rodzice z chęcią wydadzą ją za ciebie, bo to parweniusze, Żytowscy, a ty przecież Starski. Posag zaś co się zowie!...
 — Lolę Żytowską swatasz Michałowi? — rzekła pani Leokadya. — To dobra partya.
 — A ile ma posagu? — spytał pan Michał.
 — Dadzą jéj zaraz 80 chat, śliczny majątek!