Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z różnych sfer t.1,2 092.jpeg

gdy odeszli kilka kroków od bramy — winszuję ci; świetną partyą robisz.
 — A to jak? — zapytał doktor.
 — No! — odrzekł Ksawery Z. — cały świat wié przecież, że się żenisz z panną Bogacką.
 — Oprócz mnie jednego — odpowiedział z uśmiechem Leon.
 — Albożeś się nie oświadczył?
 — Anim o tém myślał.
 — Czy ci się panna nie podoba?
 — Podoba mi się tak, jak wszystkie inne na świecie — rzekł z roztargnieniem, jakby o czém inném myśląc, młody człowiek.
 — Otóż powiem ci, mój drogi, to, co wiem o tém; wczoraj u państwa S. spotkałem pana R., jak ci wiadomo, wuja panny Loli. Wiedząc zapewnie, iż jestem twoim kolegą i przyjacielem, począł się niezmiernie szeroko rozwodzić przede mną o twoich zaletach. „Rzadki chłopiec — mówił — co za rozum, jakie znalezienie się, jaka sztuka i umiejętność życia i zdobywania sobie pozycyi!” A po tém wszystkiém dodał: „gdybym miał córkę jedynaczkę, milionową, oddał-bym mu ją z radością”. Ja, niby w kształcie zarzutu, a w istocie dla lepszego wybadania go, rzekłem: iż nie jesteś bogaty, iż byt zdobywasz sobie lekarskim zawodem. Pan R. oburzył się na to. Co to niebogaty! — zawołał — ale będzie bogaty, niezawodnie będzie! Karyera go nie minie, przed nim jest przy-