Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 3 092.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Bór zbyt gęsty, zbyt głęboki,
By wiatr przebił jego ciemnie...
Dusza częściej, niźli jawnie,
Drży i tęskni potajemnie!



XII. OJ, DOLO...


Oj, dolo, ty dolo,
Za wiatrem się nosisz;
Jednym kwiaty siejesz,
A drugim je kosisz...

Jednym kwiaty siejesz,
Co kwitną przez chwilę,
A drugim je kosisz
Na szczęścia mogile!

Jednym kwiaty siejesz
Na kurhanach wiosną,
A drugim je kosisz,
Gdy w sercu wyrosną!



XIII. NIE DLA MNIE...


Nie dla mnie ta pociecha,
Co z łanów się uśmiecha...
— Nad cudzem leci polem
Piosnka bez echa!

Nie dla mnie złota strzecha,
Co z sadów się uśmiecha...
— Nad cudzym leci dachem
Piosnka bez echa!



OSZAR »