Ta strona została uwierzytelniona.
I łza padnie tu niejedna
Z drżącej powieki,
I perłami świecą ze dna
Pieśni tej rzeki.
Płyną wody z gór kobierca
W zachodnie zorze;
Zamilkły tu ludzkie serca,
Lecz pieśń — nie może.
Ty góro Maguro[1],
Co stoisz w żałobie?
Jeszcze pułki chorągwiane
Borów twych przy tobie!
Co się chmurzysz mgłami,
Co pochylasz czoła?
Jeszcze echa otrębują
Hasła twe dokoła!
Jeszcze błyskawica
Pali twoje wici,
Jeszcze miody ci piastowe
Ta kraina syci.
Jeszcze ty tu pani
Na twym majestacie,
Jeszcze tka ten promień słońca
Złote ramy na cię.
Jeszcze ci jutrzenka,
Świtem rozpłoniona,
- ↑ Magura (z rum.) — nazwa kilku gór w Beskidzie i w okolicach tatrzańskich.
