Ta strona została uwierzytelniona.
Przed obrazem Brožika.
— Stoję przed wami i milczę. O sędzie,
Wy nie jesteście dla mnie sądem Boga!
Wiem, już się stos mój dymi, a u proga
Już kipi tłum ten, co mnie wieść nań będzie...
I żadne za mną nie stanie orędzie
I otworzona już jest wielka droga,
Przez którą lecą skrwawione łabędzie
Do swego Boga...
Stoję i milczę. Gdzież moja obrona?
Gdzie głos, co za mną przemówi tu słowo?
Chrystus też milczy... ach, Chrystus też kona,
A jego wielką i boską wymową
Jest krzyż i cisza i głowa skłoniona
Na pierś miłości pełną, a nad głową
Męki i hańby korona...
Stoję i milczę. Cóż powiem, skazany
Za każde czucie, myśl każdą i tchnienie?
- ↑ Jan Hus — czeski uczony i kaznodzieja potępiony za swoje mniemania religijne przez sobór w Konstancyi i spalony 6 lipca 1415 r. Wiersz jest niejako przekładem ze sztuki plastycznej na poezyę obrazu znakomitego malarza czeskiego, Wacława Brožika »Hus przed sądem w Konstancyi«.
