Ta strona została uwierzytelniona.
De coelo auditum fecisti iudicium;
terra tremuit et quievit[1].
Ps. 75, 9.
Upadł, jest słaby, twej uległ namowie.
Lecz mu jest dana
Moc postawienia stopy na twej głowie,
Moc, co jest gwałtem, a prawem się zowie,
Moc — pana.
Upokorzona, skalana bez winy,
Wyjdziesz za progi
Domu twojego i twojej rodziny,
By nosić brzemię i panu dać syny
Wśród drogi.
Podległą będziesz mężowi na ziemi
Przez dnie żywota,
Choćby się czyny pohańbił nędznemi,
Choćby nad tobą i dziećmi twojemi
Był jak sromota.
Stokroć on zaprze i czynem i słowem,
Żeś i ty człowiek.
Staniesz się jemu zdobyczą i łowem,
- ↑ »Z nieba dałeś słyszeć sąd: ziemia zadrżała i zamilkła«.
