Ta strona została uwierzytelniona.
I. ZA CO, ZA CO TYLE CZEŚCI?[1]
Za co, za co tyle cześci?
Za co to witanie?
— Za siew tylko dobrej wieści:
Wy — kłosy na łanie.
Ja ptak tylko, co wam śpiewa,
Wy — owocne drzewa;
Ja — głos dzwonka na rozświcie,
A wy — czyn i życie!
Wasza wola — moja dola,
Mojej pieśni tony...
Jak skowronek lecę w pola,
Lecę nad zagony.
Pieśń się moja skarży, płacze,
Kiedy śpią oracze,
A gdy brzęczą pługi, kosy,
Śpiewa wniebogłosy!
Gdyby piosnce brakło echa
W żywej piersi brata,
Dawno zgłuchłaby nam strzecha,
Oniemiała chata...
Pieśń jaskółcze gniazdo winie
W serdecznej drużynie;
- ↑ Wiersz wygłoszony na uroczystem przyjęciu poetki w Kole literacko-artystycznym we Lwowie 14 listopada 1896 r.
