Ta strona została uwierzytelniona.
I. SKRÓŚ WIEKÓW.
Przez pyły skróś rozsute,
Przez dawnych wieków pleśni
Tu nutę i tam nutę
Do mojej zbieram pieśni.
Tu echem i tam echem
Prastara wieść mnie mami,
I raz jej wtórzę śmiechem,
To znów jej wtórzę łzami...
I słucham, zadumana,
Piastunki starej ludów...
A pieśń się wije, tkana
Wpół z prawdy, a wpół z cudów.
