Ta strona została uwierzytelniona.
XII. PUSTA, MARTWA...
Pusta, martwa nasza niwa
Ugorowy szlak...
Wicher tylko nad nią lata,
Lata tuman — ptak...
Wicher tylko rzuca ziarno
Na kąkolu plony,
Tuman tylko orze ziemię
W mogilne zagony.
A po szlaku ugorowym
Chodzi smętny duch.
— Gdzie są, gdzie są pracowniki,
Gdzie jest życia ruch? —
Gdzie są pługi i oracze,
Gdzie jest siewne ziarno? —
Chodzi smętny duch i płacze
Nad tą ziemią czarną.
