Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 6 163.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
III. W SZEROKIEM, PUSTEM POLU...



W szerokiem, pustem polu,
Na uroszonej ziemi,
Tam dusza moja klęczy
Z skrzydłami złożonemi...

Dokoła martwa głusza
I smętność ugorowa,
A dusza moja klęczy,
Żarliwe szepcąc słowa...

Dokoła niebo chmurne,
Skróś pustki mrok się wije,
A dusza moja klęczy
I kornie w pierś się bije...

Sto gór, sto rzek mi do niej,
Sto zwątpień, sto rozpaczy...
A ona klęczy cicha
I krzyż na czole znaczy...

Ja idę i przechodzę
W błysk gromów, w burz zawieję,
A ona klęczy cicha,
Wmodlona w swą nadzieję...


OSZAR »