Ta strona została uwierzytelniona.
XXIX. IDŹ, ŻOŁNIERZU...
...Idź, żołnierzu! Nie pytaj, gdzie cię wiodą zorze
Przez rubinowe wrota
I gdzie się gwiazda twoja wytli modro-złota,
A strząśnie skry gasnące w ukojenia morze.
Ścieżka, co cię wywiedzie
Ze wszystkich życia dróg,
Z wszystkich doświadczeń człowieka,
Z całego widnokręgu na ziemi i niebie
I ze samego siebie
Za lazurowy próg —
Ta nie leży po przedzie,
Ni za tobą, ni z boku,
Ni w głębi, ni na widoku,
A nie jest ani blizka, ani też daleka.
............
Idź tylko! Gdy ostatnia bitwa już wygrana,
Znajdziesz się na tej świetlącej ścieżynie,
Tak poufale chodząc między globy, światy,
Jak ninie,
Gdyś majowego rana
Dzieckiem po łąkach chodził między kwiaty.
