Ta strona została uwierzytelniona.
IX. KTO Z NAS POMNI...
...Kto z nas pomni przedczas ony,
Gdyśmy — Duchy-Tworzyciele —
Unosili się na wichrach,
Nad wodami wszechżywota,
Wszechmyślący i wszechsilni?
Każda myśl promieniem była,
Każdy promień — twórczą siłą
Odbijał się w wodach życia
Nowym kształtem, załamanym
Od promiennej myśli Duchów.
Lotny, lekki był kształt wszelki.
Tchnienie nasze go zwiewało,
A ze zwianej mgły znów inny
Kształt rodziło twórcze tchnienie,
Równie lekki i rozlotny.
Świat to mar był tak przejrzystych,
Że duch skroś nich szedł świetlący
I paliły się promienne
Siedmiobarwną myśli tęczą,
Rozszczepioną nad wodami.
............
Wieki, mgnienia nieśmiertelnych
Źrenic, co z wieczności patrzą,
