Ta strona została uwierzytelniona.
XXIII. A MOJE PRAWO...
...A moje prawo — rosnąć wzwyż
Przez wszystkie światy!
A moje prawo — rosnąć wszerz
Przez wszystkie światy!
Wskroś burz, wskroś cisz
Rozrywam kraty
Mogilnych leż,
I w zmartwychwstania dzwonu biję spiż!
Żywota błyskawicę,
Żywota grom
Wpuszczam w grobu ciemnicę
I w prochów dom,
Aż, tknięty skrą ducha,
Proch życiem wybucha,
Rozsadza ziemię kwiatem nowej wiosny,
I w świetle słońca znowu oddycham radosny!
