Ta strona została uwierzytelniona.
XXV. NA ZŁOCISTEJ ŁODYDZE...
...Na złocistej łodydze
Słonecznego promienia
Wszechwiedzy,
Na lazurowej miedzy,
Co dzieli światło od cienia
I dzień od nocy,
Rozkwitający widzę
Kwiat mocy,
Którego żadna nie otrzęsie burza...
To miłości wszechbratniej jutrzenkowa róża!
