Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 6 259.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
XXVII. LUDZKIE OKO...



...Ludzkie oko, słabe oko
Gwiazd miljony widzi w dali...
Widzi, jak się gdzieś w bezmiarach
Nieskończoność światów pali.

Przecz mi wątpić, że w mym duchu
Jest zamknięte oko boże,
Którem ujrzę słońce prawdy,
Gdy za grobem je otworzę?





OSZAR »