Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 7 247.jpg

Str.	12	w. 3	,ucha polskiego‘ Pdr, NG; ,słuchu swojego‘ A.
»	—	» 10	,miecz i za‘ Pdr, NG; ,tarczę, za‘ A.

Str. 13.

*VI. INWOKACYA.

Al; Pdr KW 1909, nr. 1.

Str.	14	w. 8	,(na sercu) za ryngraf‘ A.
»	—	» 10	,(dzień) bój... (dzień) bój‘ A.
»	—	» 13	,(pójdź) idź‘ A.
»	—	» 15	,(Rozjarz (czcią twoją) wielkiego) Niech się rozjarzą kopuły kościoła‘ A.

Str. 15.

*VII. Z SIEROCYCH GNIAZD.

Z A odpis p. Stefana Dembego; Pdr TgI 1910, I, 280; Pocztówki p. t. Gniazda sieroce. Rok 1911—1912; »Program«.

Tytuł z »Programu«. Pod utworem w autografie dopisek poetki: »Toby powinno być śpiewane na jakąś znaną już dzieciom nutę, jakąś łatwą, byle nie trywialną, Gdyby rzecz była za długa, radzę wyrzucić strofę trzecią. Wieczorna ta modlitwa mogłaby zostać zmodyfikowana na poranną przez małą zmianę dwóch pierwszych wierszy, które mogłyby brzmieć:

,Gdy gasną ciche promienie gwiazd
Na jutrzenkowem niebie...‘

Str. 15 w. 12 ,ku (tobie) światłu‘ A.

Str. 17.

POEZYE POŚMIERTNE.

Str. 19.
**I. PODMUCHY WIOSNY.

Al.