Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 7 257.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

I nim w wichurę skręconą uderzy —
I gdy zobaczy krwi krople, ślad świeży
Zadanej w serce latawcowi rany,
Niech nóż ten wbije przed progiem świetlicy
Do rękojeści krzepko i głęboko,
A jeśli prawda, co mówi podanie,
Bólem odklęty z czarów nawałnicy
»Porwany wichrem« znów na ziemi stanie‘ Pdr.

Str. 57 w. 32 ,słowa‘; ,słowo‘ Pdr.
» 58 zam. w. 2 ,Gdy tęcza wstęg swych rozwiewa już końce‘ Pdr.
» w. 7 brak w Pdr.
» » 8 ,Muszę ulatać jak zaklęte duchy‘ Pdr.
» zam. w. 10—11:

,I chociaż w piersi mej tkwi nóż, choć rana
Tak jest głęboka, tak ciężko zadana,
Że co dzień w krwi mej opływa szkarłaty‘ Pdr.

Str. 66. XV. Po grudce ziemi. Pdr Prawda 1881, 222 tytuł ,Na pomnik Mickiewicza‘ brak w Pdr.
» 66 w. 15 ,bez‘; ,lub‘ Pdr.
» 67 zam. w. 1 ,Aż nieśmiertelnem tknięci słowem mistrza‘ Pdr.
» w. 2 ,ofiary‘; ,ofiarny‘ Pdr.
» » 20 ,duchów‘; ,naszej‘ Pdr.
» » 25 ,A‘; ,I‘ Pdr.
» 68 » 2 ,uczuć‘; ,wzruszeń‘ Pdr.
» » 15 ,z głosem‘; ,z pieśnią‘ Pdr.
Str. 118. X. Chodziły tu Niemce... Przedruk z »Gazety Świątecznej« w Kuryerze Warszawskim (KW) 1882, nr. 40.
» 119 w. 4 ,Nie naszej ten‘; ,Ten nie naszej‘ KW.
» » 19 ,dzwoni‘; ,woła‘ KW.
» 120 » 19 ,w mogiłkach‘; ,w mogiłach‘ KW.
OSZAR »