Ta strona została skorygowana.
Duch powraca z życia siłą
W pierś stygnącą już...
Znowu serce będzie biło,
Żar znów buchnie z dusz!
Nie sieroty my już w domie,
Co go wichr chce zmódz...
Stanął pośród nas widomie
Ojciec nasz i wódz!
Drgnęły serca, drgnęły dłonie
W rzewny bratni ruch...
Jasno dźwięczy w życia dzwonie
Rozjaśniony duch!
Jasno widzą smutne oczy
Ten najdalszy kres...
Gdzie pieśń wieszcza nam proroczy
Koniec burz i łez!
D. 22/XII 1898 r.
