Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 114.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Tylko iść i zbierać w szłyki[1]
I bić jasne grywienniki[2].

A nademną miesiąc siny,
A podetnną trzy doliny.

Przez tę jedną Irtysz bieży,
Nad Amurem druga leży,
A Jenisej trzecią płynie...
Jak wzrok puścić po dolinie,
Tak wzdłuż każdej rzeki biegu
Ludy leżą na noclegu.

Bajgaryńskie tam Kirgizy
U kibitek wiążą chmyzy[3]
I swe mleczne klacze doją;
Tam Iszyńce jurty[4] stroją,
Na mamuta kościach wsparte,
Gdzie do wnętrza patrzą gwiazdy...
A jest owo pokolenie
Na troisty szczep rozdarte,
Od uprzęży i od jazdy
Zwane konne, psie, jelenie.

Tam się koszem[5] Czukcze kładą,
Tam Ostjaki z twarzą bladą,
Tam Tatary mają harce,
Tam Woguły i Bucharce,
Samojedy i Kałmuki
Suszą skóry, troczą juki.
Tam Baszkiry i Wotjaki
Przez miesięczne ciągną szlaki,

  1. Szłyk — stożkowata czapka futrzana.
  2. Grywiennik ( z ros.) — pieniądz srebrny wartości 10 kop.
  3. Chmyz — mały, niepozorny konik.
  4. Jurta — namiot skórzany lub wojłokowy ludów koczujących.
  5. Kosz — obóz koczowników.
OSZAR »