Zjednoczeniem będzie naszem,
Naszych czynów siłą!
A zawitaj, gospodynie,
A zawitaj nam!
Tu, gdzie stara Wisła płynie,
U Krakowa bram,
W chacie naszej cię przyjmujem,
Synowie boleśni,
Strojąc lutnię ku radosnej
A łez pełnej pieśni!
Nowa tu dziś wielka Unja
Tryumf święci swój...
Myśli, uczuć to komunja
Na żywota bój...
Kto dziś wierny, kto dziś ufa
W przyszłych dni zaranie,
Temu według wiary jego
Spełni się a stanie.
Bracia! Z jednej wielkiej chwili,
Snuć umiejmy czas...
Niech to, cośmy tu przeżyli,
Długo krzepi nas...
Niechaj ten, co nas miłował,
Cierpiał za miljony,
Życiem naszem, czynem naszym
Będzie uwielbiony!
Jedno czucie dziś w ojczyźnie,
Jeden tylko duch...
Wskróś przez serca idzie bliźnie
Jeden wiew i ruch...
Co rozdarte, rozerwane,
To się czuje blizko;
Myśli nasze, czucia nasze
Jedno dziś ognisko!
Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 157.jpg
Wygląd
Ta strona została skorygowana.