Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 175.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
U PIĘCIU STAWÓW...



U Pięciu Stawów[1] — po Morskie Oko
Huk się rozlega grzmiąco, szeroko;
Huk się rozlega skróś żywej skały,
Jakoby Tatry z sobą gadały.

U Pięciu Stawów — tam biją młoty,
Tam duchy obręcz kowają złoty,
Kowają obręcz polskiej korony,
W siedem kamieni jasnych sadzony.

Dzień noc wre praca w duchów kuźnicy,
Echa się niosą po okolicy;
Echa się niosą po skalnym szczycie;
A serc miljona wtórzy im bicie...

W kuźnicy płonie ogień żywota...
Dech nieśmiertelny żarem się miota...
Żarem się miota, płomieniem bucha
Narodowego dech święty ducha...

Kuźnica pełna świtu a zorzy,
Hymn życia wznoszą kowacze boży;
Hymn życia wznoszą w pocie, w trójpocie,
Drogie kamienie sadzą na złocie.


  1. Dolina Pięciu Stawów w Tatrach polskich, jedna z najpiękniejszych i najdzikszych, przedzielona od Morskiego Oka pasmem górskiem »Miedziane«.
OSZAR »