Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 194.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
IV. LITWIE.



Poprzysięgam ciebie, Litwo,
Poprzysięgam ciebie, Wilno,
Klątwą, pieśnią i modlitwą,
Wskrzesitelną, nadmogilną,
Poprzysięgam ciebie, Litwo!

Zanim złamiesz pierścień krwawy,
Co twej wiary złotem błyska,
Idź na wielkie pola sławy,
Idź na wspólne bojowiska!
Przez okopy gdzieś, przez szańce,
Od Grunwaldu aż do Pragi,
Idź przez starych dziejów krańce
I miecz sądny trzymaj nagi.
Rozwal, rozkop te kurhany,
Stratowane pod kopytem...
Wygrzeb kośćmi dół usiany,
Przesiej prochy sądnem sitem.
Jeśli jedne się zostaną,
A zaś drugie wiatr pomiecie
Gdzieś, w krainę zapomnianą,
Gdzieś, w dziejowe pozaświecie;
Jeśli poznasz, które twoje,
Które zasię prochy nasze,
Potrzaskane jeśli zbroje
Poosobno szczękną lasze;

OSZAR »