Ta strona została skorygowana.
A czy mi to pierwsza woda
Mówić z duszy do naroda?
A czy mi to pierwsze pole
Śpiewać dolę i niedolę?
Jeszcze zorze tlały w dali:
Jużeśmy się sercem znali,
Już my wspólne pleśnie mieli
Przy płużycy, przy kądzieli.
Już my czuli, że się bliży
Dzień ten jasny, ptak ten chyży,
Co potrząśnie ziemię kwiatem,
Co uczyni naród bratem.
Że uglądać tylko trzeba,
Rychło słonko wyjrzy z nieba,
I rozświeci i ogrzeje
Serca, ziemię i nadzieje.
I, ot, przyszedł, przywędrował
Przez ten szary nieba pował,
Przez to nasze utęsknienie,
Przez łzy, trudy, przez cierpienie.
Ot, my razem! Ot, my swoi!
Duch się ludu już nie dwoi,
