Ta strona została przepisana.
| Str. | 238 | w. 16 | ,echowe‘ PGł; ,jęczące‘ Pdr. |
| » | — | » 20 | ,Latają w ogniach‘ PGł; ,Lecą ogniste‘ Pdr. |
| » | — | » 21 | ,zjawiło się‘ PGŁ; ,zjawiało się‘ Pdr. |
| » | — | » 22 | ,rdzawej‘ PGł; ,starej‘ Pdr. |
| » | 239 | zam. | w. 2 ,I wyciągnięte do krzyża ramiona‘ Pdr. |
| » | — | w. 6 | ,ogniami‘ PGł; ,z oczyma‘ Pdr. |
| » | — | » 7 | ,widzą‘ PGł; ,własną‘ Pdr. |
| » | — | » 8 | ,Na jakimś‘ PGł; ,Widzą na‘ Pdr. |
| » | — | » 10 | ,po mieście‘ PGł; ,przez miasta‘ Pdr. |
| » | — | » 11 | ,Cichość‘ PGł; ,Cisza‘ Pdr. |
| » | — | » 12 | ,dzwonów‘ PGł; ,w dzwonach‘ Pdr. |
| » | — | » 14 | ,siwe‘ PGł; ,miejskie‘ Pdr. |
| » | — | zam. | w. 16 — str. 254 w. 16: |
,Lud szedł... Równina była falista, szeroka,
W coraz to wyższe pagóry sadzona,
W głębi Horodło — już widne dla oka.
Po obu stronach rozciągał ramiona
Bór siwiejący. Za piechotą stała
Na stoku wzgórza artylerja, działa.
Lud szedł... Zdaleka znać było Chruszczewa,
Tak mundur na nim złocił się i czako.
A już się zaczął przed ostatnie drzewa
Tabor dobywać z boru. Zaczem, jako
Rzeka rozlewa w wiosennej topieli,
Tak rozlał. Lud szedł. Wtem głow: »Stać!« — Stanęli‘. Pdr.
| Str. | 254 | w. 17 | ,Brakło nam‘ PGł; ,Nie było‘ Pdr. |
| » | — | zam. | w. 18 ,Wiodące. Każdy czuł je, każdy słuchał‘ Pdr. |
| » | — | w. 19 | ,A czyli szeptem‘ PGł; ,I czy zaszeptał‘ Pdr. |
| » | — | zam. | w. 20—22: |
| ,Głos taki czy też jak piorun wybuchał, Wiedział lud, że to duch ponad nim stoi, Duch-wódz i hetman jego w jasnej zbroi‘ Pdr. | |||
| » | — | w. 24 | ,wyschły‘ PGł; ,starzec‘ Pdr. |
