wali w Antjochji. Mieszkało tu i wielu żydów (II Mach. 4, 36. Act. 11, 19), którzy też, po nawróceniu, byli bardzo ważnymi pośrednikami w dalszém szerzeniu wiary. Chrześcjanizm od początku zaraz dobre tu znalazł przyjęcie i później to miasto, jako główne siedlisko chrześcjańskie, otrzymało nazwę Theopolis (miasto Boże). Dziś smutne reszki tego miasta, niegdyś tak sławnego i tak wspaniałego, nazywają się Antakieh. — 2. Antjochja, miasto wielkiej Frygji, na granicy Pizydji, zbudowane również przez Seleuka Nikatora, było kolonją rzymską za panowania Augusta; w jego synagodze św. Paweł i św. Barnabas opowiadali pierwsi Ewangelję; niedługo jednak żydzi pobudzili lud przeciwko Apostołom, i ci zostali wypędzeni z miasta (Act. 13, 14. sq. II Tim. 3, 11). Dziś miejscowość ta mało znacząca, nazywa się Ak-Szehr, w Natolji. (Welte).
Antipatrida, Antipatris, miasto na drodze z Jerozolimy do Cezarei, które przebywał św. Paweł, gdy go Klaudjusz Lyziasz odprowadzić kazał do Feliksa (Dz. Ap. 23, 31). Miasto to zbudował Herod W., który, na pamiątkę swego ojca Antypatra, nazwał je Antipatris. Leżało w pięknej, obfitującej w wodę równinie, nazywającej się, podług Józefa (Antt. XVI, 5), Kafarsaba. Za czasów św. Hieronima było mieściną, na pół w gruzach leżącą (ep. 108), ale istniało jeszcze w VIII w. Teraz nie ma po niém żadnego śladu.
Antoine Paweł Gabrjel, jezuita, zajmuje zaszczytne stanowisko w rzędzie teologji ostatniego stulecia. Jego Teologja moralna, przez długi bardzo przeciąg czasu, była głównym podręcznikiem szkolnym, używanym w seminarjach francuzkich i włoskich. Używały jej także niektóre seminarja w Niemczech i w Polsce. Wydana po raz pierwszy w Nancy 1731 r., następnie w Paryżu 1736, miała bardzo wiele, szybko po sobie idących edycji. Antoine w zasadach swoich jest rygorystą i nieprzyjacielem probabilizmu. Miał też i swoich przeciwników: Kassjan Fenici wystąpił przeciwko niemu, w swém piśmie pod tytułem: Theologiae ascetico-moralis institutiones. Nie osłabiło to jednak powagi, jaką miała Teologja moralna Antoine’'a, która wzrosła znakomicie od chwili, gdy Benedykt XIV zalecił ją, jako podręcznik, dla kollegjum Propagandy. Wydał nadto o. Antoine całkowity kurs teologji, pod napisem: Theologia universa., Pont-a-Mousson 1725, Nancy 1732, Paryż 1740, oraz w Moguncji, ed. poprawiona przez Offermana. Pisał on jeszcze wiele dzieł ascetycznych po francuzku i wydał Oeuvres spirituelles ojca Caussade. Antoine urodził się w Lunewillu r. 1679. Umarł 1753 w Pont-a-Mousson, gdzie przez długie lata uczył teologji. (Scherer). A. B.
Antonelli Jakób, kardynał, zajmuje jedno z najznakomitszych miejsc w rzędzie współczesnych dyplomatów. Ur. w Sonnino 2 Kwietnia 1806 r., nauki szkolne odbywał w seminarjum papiezkiém w Rzymie, gdzie wcześnie spostrzeżono w nim niezwykłą przenikliwość umysłu, objęcie bystre i nader jasne. Na uniwersytecie rzymskim Sapienza słuchał prawa, gdzie z największém odznaczeniem się pozyskał stopień doktora prawa. Następnie poświęcił się praktyce prawa cywilnego w kamerze apostolskiej, pod kierunkiem sędziego prałata Manazi. R. 1830 został członkiem kongregacji dobrego rządu (buon governo) i trybunału kryminalnego. Mając sobie powierzone delegacje, z kolei w Orvieto, Viterbo i Macerata, okazał przymioty cechujące znakomitego administratora. Ztamtąd powołano go na ważny urząd substytuta sekretarza stanu, w wydziale spraw we-
