missji, 1640, Marka Bandiniego, arcyb. marcjanopolit., wizytatora apostol.; 1644, który pierwszy powołał jezuitów do Mołdawji, oraz Tomasza Parcewicza, bernardyna, bisk. wizytatora apost. i prefekta missji, 1650 r. Zamojski został bisk. przemyskim r. 1649, potem łuckim 1654, a jadąc obejmować tę katedrę, umarł w Biłgoraju 1655. 18) Maciej Marjan Kurski, h. Prawdzic, bisk. bakoński r. 1651; około r. 1663 przeniesiony na suffr. poznańskiego, z tyt. biskupa enneńskiego, umarł 1681. 19) Jakób Górecki, przeor dominikanów w Wilnie, bp bakoński około r. 1660, Bartoszewicz (w Encykl. Powsz. III 596) naznacza r. 1678; miał pomocnika w prefekcie missji, franciszkaninie Piluzzim, arcyb. marcjanopolit. 20) Jakób Franciszek Dłuski, franciszkanin, od r. 1681 biskupem. Wizytując kościoły swej djecezji, schwytany przez Turków i rozpalonemi pochodniami parzony, następnie do Lwowa odwieziony, tamże u swoich umarł. Pomagał mu w obowiązkach pasterskich Piluzzi, potem od r. 1689 Feliks Bernabei, bisk. pruseński i wizytator apost. w Mołdawji. 21) Amand Wiktoryn Cieszejko, przeor domin. grodzieńskich, na wstawienie się kr. Jana III został biskupem 1693 r. Utrzymywał się z probostw w Kołomyi i Brodach (Ks. Barącz, Rys dziej. zak. kaz. II 65). 22) Stanisł. Franc. Biegański, franciszk. od r. 1699, um. w Ostrogu na Wołyniu 1709. 23) Jan Damascen Lubieniecki, domin. od r. 1711, niegdyś przeor warszawski, teolog w Rzymie, prowincjał w Polsce; wizytował swe biskupstwo; um. 1714. 24) Adrjan Skrzetuski, franc., umarł nominatem 1715 r. 25) Józefat Parysiewicz, franc., litewski prowincjał, od r. 1717 bp., zm. 1731. 26) Tomasz Szlubicz Zaleski, ks. Barącz kładzie Załęski, dominikanin, umarł nominatem 1733 r. w Krakowie. 27) Stanisław Rajmund Jezierski, h. Nowina, dominik., od r. 1738. O nim ks. Barącz (II, 7l). Obrał sobie za koadjutora Franc. Kandyda Ossolińskiego, dawniej gwardjana warszaw., biskupa dardaneńskiego, lecz gdy ten w r. 1773 został koaadjutorem kijowskim i, zaraz 1774 r. po Załuskim, objął biskupstwo kijowskie, w miejsce jego przybrał sobie Karwosieckiego. Jezierski wizytował kościoły i zakładał parafje na Bukowinie. R. 1746, na sejmie w Warszawie, gorliwie popierał sprawę religji w Mołdawji. 28) Dominik Piotr (Bartoszew. ma Ignacy) Karwosiecki, niegdyś gwardjan lwowski, potem prowincjał, bisk. biblijski i koadjutor bakoński. Objął zarząd djecezji po śmierci poprzednika, zmarłego 1782. W Śniatynie, dokąd za Jezierskiego przeniesiono katedrę, um. r. 1789. 29) Dominik Szaniawski, domin., według Bartoszewicza, miał być ostatnim bisk. bakowskim, podanym przez kr. Stan. Augusta, zmarł nominatem 1796 r. 30) Bonawentura Carenzi, franciszkan., od r. 1808, przeniesiony 1814 na bisk. w Umbrji. 31) Bonawentura Berardi, franc. z Rawenny, od r. 1815, um. w Jassach 1818 r, d. 13 Kwietnia. Odtąd Mołdawia i Wołoszczyzna mają tylko wikarjaty apostolskie, jednak dawne biskupstwo bakońskie nie kładzie się między episkopaty in partibus infid. W dziele L'orbe cattolico ossia Atlante geografico, storico, ecclesiastico, Rzym 1859, t. II, str. 253, czytamy, że wikarjat mołdawski ma katolików 48,880, parafij 25, cztery missje: w Jassach, Serecie, Bystrzycy i Tatruszanie (Tratosini). Wikarjat wołoski ma w 7 parafjach 9,500 katolików i zależy od wikarjusza ap., bisk. nikopolitańskiego, rezydującego w Bukareszcie. Wizytatorów apostolskich w Mołdawji wymienia Pam. rel. mor.
