tkiewicz, Roczne dzieje Kościoła od r. 1198 aż do lat naszych, Kalisz 1695 1 vol. fol., na końcu (od str. 901—1009) jest Przydatek rocznych dziejów kościelnych, tamże 1706). Drugiém ważném dziełem Bar. jest poprawione przez niego: Martyrologium Romanum restitutum ad nov. Kalendar. ration. et ecclesiasticae hist. veritatem.... Access, notiones atque tractatus de Martyrologio Rno a Card. Caes. Baronio, Romae 1586 fol., Venet. 1587, 1597 in 4°, Antverp. 1589 fol. Są w tych wydaniach krytyczne uwagi jego, do poprawionego przezeń tekstu (ob. Martyrologium). Napisał także: Historica relatio de Ruthenorum origine, eorumq. miraculosa conversione et quibusdam aliis ipsorum rebus gestis; item quomodo progressu temporis ab agnita veritate defecerint, partim vero ad communionem sanctae Sedis Apostolicae recepti fuerint, Coloniae 1598. 8° (X. Maksymiljan Ryłło, bazyljanin, przedrukował z wielu dodatkami w Supraślu 1755), dziełko przedrukowane w Kolonji r. 1600, z dodatkiem p. t. Relatio historica de Gabrielis patriar. alexandr. ad Sedem Apost. legatione (drukowanym pierwej osobno, Colon. 1598). Obie te Relationes przełożył na język francuzki Marc. Lescarbot (Discours de la réunion des églises d'Alexandrie et de Russie a l'égl. rom., Paris 1599 8°). W Caesaris Baronii Epistolae, ed. Raim. Albericus (Romae 1670 i 1759 4°), oprócz listów B'a, jest też przez niego napisany żywot św. Grzegorza Nazianz., żywot samego B'a przez Alberyka, i Pauli Benii Disput. de ecclesiasticis Baronii Annalibus. Do życiorysu Baronjusza, oprócz wspomnionych już Epistolae...., ob. jeszcze Hieron. Barnabei, Perusini, Vita Caes. Bar. iterum ed. Georg. Fritz, Viennae Austr. 1718. X. W. K.
Baronius Marcin, żył w Polsce na końcu XVI i początku XVII w., tytułował się clericus jaroslaviensis. Napisał: Icones ac miracula SS. Poloniae, Romae 1602; Vita, gesta et miracula B. Stanislai Poloni, Kraków 1609; Vita sanctorum quinque Fratrum Polonorum Eremitarum, Kraków 1610; Vitae sanctorum quatuor Fratrum Polonorum Eremitarum Camaldulensium, Kraków 1609; Vita beati Esaiae (Izajasza Bonera, † 1471 r.) Pol. Cracoviensis, Cracov. 1610.
Barradas Sebastjan, ur. r. 1542 w Lizbonie, um. 1615; jezuita i professor filozofji i teologji w Eworze i w Koimbrze, pozostawił dzieła: Comentaria in concordiam et historiam Evangelicam, 4 tt. in fol. Conimbr. 1599 r. Po jego śmierci wyszło z druku: „Itinerarium filiorum Israel ex Aegypto in terram repromissionis, (Lugdun. 1620), kommentarz na drugą księgę Pentateuchu. Barradas był wzorem pobożności, słynny kaznodzieja i spowiednik. Wykład jego jasny, zasadny i pełen namaszczenia; łacina czysta.
Barral Ludwik Maciej, arcybiskup z Tours, ur. 1746 r. Rewolucja francuzka zastała go na biskupstwie Troyes, które zmuszony był opuścić (1791 r.), ponieważ nie chciał złożyć przysięgi na konstytucję cywilną, narzucaną wówczas duchowieństwu. Z wygnania powrócił 1801 i postępował dalej zgodnie z myślą najprzód konsula, a później cesarza Napoleona, który za to obsypywał go honorami, mianował senatorem i hrabią. Ludwik XVIII mianował go członkiem izby parów. W czasie stu dni (Napoleona po powrocie z Elby) celebrował Mszę świętą na wielkiej paradzie majowej. Po powrocie Ludwika XVIII, został uwolniony z izby parów. Um. nagle 24 Lipca 1815 r. Napisał: list do Buttlera (Lettre a M. C. Buttler, Paris 1800), w którym objawia, że można składać przy-
