skiego, niż katolickiego Kościoła. Były to jednak zarzuty dające się usprawiedliwić okolicznościami, w jakich zostawał, są to mało znaczące niedostatki w porównaniu z zasługą, jaką na polu historyczném olbrzymią swą pracą Bzowski położył. Roczniki jego, czerpane z bogatego archiwum watykańskiego, nie utracą nigdy swej wartości. Oprócz wspomnionych dotąd, inne prace B. są: 1) O św. Jacku panegiryki (Sertum gloriae S. Hiacynthi, Venetiis 1598 r. in 4-to) i żywot (Thaumaturgus Polonus, seu de vita et miraculis S. Hiacynthi, Venet. 1606); oba te dzieła, wraz z Propago D. Hiacynthi, seu de reb. gestis in provincia Poloniae ordinis Praedicator. auctore A. Bzovio (Venet. 1606), stanowią ważny materjał do historji dominikanów u nas; 2) De jure status sive de jure divino et naturali ecclesiastcae libertatis et potestatis, Coloniae 1600 in 8-o; 3) Flores aurei ex paradiso S Scripturae et SS. Patrum collecti, Venetiis 1601 r.; 4) De temporali Ecclesiae monarchia et jurisdictione adversus impios politicos, Coloniae 1602 in 8-o; 5) Sacrum pancarpium dominicale totius anni, Venetiis 1611 r. in 4-o; 6) Sacrum pancarpium quadragesimale, Venetiis 1611 r. in 4-o; 7) Sacrum pancarpium pro SS. Festivitatibus, Venetiis 1611 r. in 4-o; 8) Concionum dominicalium totius anni, tom I 1613 r. Coloniae, t. II tamże 1615, t. III Concionum Sacrarum, 1613 Coloniae in 4-to; 9) Nomenclator Sanctorum ex professione medicorum, Romae 1621, Coloniae 1624; 10) Paulus V Burghesius, Romae 1624 in f. min., zawiera życie Pawła V; drukowane było także razem z Platina Vitae Pontiff. i przy Bzowskiego Annales t. VI; 11) Silvester II a calumniis vindicatus, Romae 1629 in f. min., inne wydanie znajduje się przy jego Annales tom VIII (kontynuacji tom XX). Wiele też dzieł Bzowskiego zostało w rękopismach. Siejkowski (Świątnica Pańska) między niemi wylicza Roczników tom XXII—XXIV; spory tom p. t. Historia inquisitionis haereticae pravitatis in orthodoxo regno Poloniae, z bibljoteki klasztoru dominikanów w Płocku, znajdował się w bibljotcce Załuskich. Annales s. ord. praed. t. 2; tom I od r. 1216 do 1225; tom drugi od 1250 do 1270 doprowadzony, miały się znajdować w bibljotece konwentu paryzk. św. Honorata. Roczne dzieje Bzowskiego, razem z Baronjuszowewemi, skrócił Aloizy (Ludwik) Aureliusz z Perugii, kan. lateraneński († 1637 r.), używający sławy znakomitego historyka na dworze Urbana VIII (Romae 1634 in 12-o). Ob. Quetif i Echard, Scriptores ordinis praedicatorum; u nas Osoliński (op. c.); Wiszniewski, Historja liter. pol.; Jocher, Obraz bibliogr. histor.; przy tomie VIII (kontynuacji t. XX) Annalium znajdują się też niektóre wiadomości o Bzowskim. Jan Nicius Erithraeus (Jan Wiktor Roscius, v. de Rubris, v. Rossi), znajomy Bzowskiego, w swej Pinacotheca imaginum, illustrium doctrinae vel ingenii laude virorum (Colon. Agr. 1643) więcej ma szczegółów (str. 198) o onym zbójcy, który chciał Bzowskiego okraść, a zabił służącego, aniżeli o samym Bzowskim. A. B.
