6 Gabrjel.—Gacki. różnych swych poselstw, otrzymał biskupstwo w Erlau. Wkrótce potem Sykstus IV (1471 —1484) wybrał go na posła przy dworze niemieckim i węgierskim. Jako nuncjusz Stolicy Apost. przyłożył się G. do zawarcia pokoju w Mochbern, pod Wrocławiem, pomiędzy cesarzem Fryderykiem III i nowo obranym królem węgierskim; pokój ten wszakże nie był długo trwałym. G. umarł jako kardynał w Rzymie 1486 r. (Hdgele). W. F. Gaby Jan Baptysta, bernardyn, nr. ok. 1640, był gwardjanem klasztoru w Lochę, r. 16 86 na missji w Senegalu, zkąd powróciwszy, napisał Relation de la Nigritie (Paris 16 89), podającą dokładny tego kraju opis. Um. 1710. Gacki Józef, ksiądz, nr. się 20 Marca 1805 we wsi Pensy, blisko wsi Gacie, w powiecie Łomżyńskim. Szkoły odbył w Łomży i Radomiu. R. 1821 wszedł do pijarów w Łukowie. Wykonawszy śluby 1822 r., posłany na studja do Warszawy, zostawał na Żoliborzu, zkąd od r. 1824 uczęszczał na wydział filolog, uniw. warszaw., gdzie za rozprawę konkursową: „Podać Obraz elekcji Michała Korybuta i sianu ówczesnego Polski * otrzymał medal złoty większy (drukowana później w Bibliot. warszaw, z r. 1845). R. 1827 uzyskał stopień magistra nauk i 6ztuk wyzwól. Do końca t. r. uczył w szkole wojewódz. przy ulicy Długiej i uczęszczał, jako uczeń drugoletni, na wydział teologiczny w seminarjnm głów. warsz., świeżo otworzonćm. R. 1828 wyświęcony na kapłana, przez dalsze trzy lata był nauczycielem języków starożytnych i historji w Piotrkowie. R. 1831 przez zwierzchność zgrom, wysłany został do Berlina dla wydoskonalenia się w tych przedmiotach, zkąd jednak wkrótce powrócił. R. 18 34, staraniem bpa Marcel. Gutkowskiego, który go chciał zostawić na nauczycielstwie w seminarjum, otrzymał sekularyzację i wikarjat w Międzyrzecu podlaskim, gdzie, na rozkaz tego pasterza, przełożył na język polski dzieło Starka: O zjednoczeniu różnych wyznaA chreeicjańskich (dotąd niedrukowane). R. 183 7 przeniósł się do Jedlni (djec. sandom.), zamieszkał przy swym stryju, proboszczu tamecznym, po którego zgonie sam objął rzeczone probostwo. Został potćm dziekanem kozienickim (1846), kanon. h. kaliskim (1847) i sandom. (1861). R. 1862 wszedł do gremium kapituły sandom., gdzie zostawał do r. 1 867. Ks. Gacki, rozpocząwszy zawód literacki rozprawą: Dzieje instytutów edukacyjnych, a mianowicie pijarskich zakładów w Piotrkowie, umieszczoną w progra-macie szkoły piotrkowskiej z r. 1830, drukował w Pamift. Relig. Moralnym opisy następujących kościołów: Odechów (tom VI), Jedlnia (t. X), Kozienice (t. XIII), Magnuszew (t. XV), Świerże (t. XVII), Wsola (Ł XVIII), Brzoza (t. XIX), Sucha (t. XXII), Bożogrobcy (t. XXIV), Skaryszew (XXV), Ilia (XXVII), Stary Radom (t. XXIX), Nowy Radom (tt. XXXI, XXXIII, serja II tom II, V), Klasztor Świfto-Krzyzki na łysej Górze (ser. 2 tt. VII, IX). Nadto, tamże są jego artykuły: o Klonowiczu (t. VIII), Żywoty bpów Tomickiego (IX) i Chojeńskiego (IX). Oddzielnio wyszły: Głos do Boga, książka do nabożeństwa dla ludu (Warsz. 18 6 3 i 18 7 2); O Rodzinie Jana Kochanowskiego (Warszaw. 1870 i w Bibliot. Warsz. r. 186 9 t. III s. 404; r. 18 70 t. I s. 155); Benedyktyński klasztor w Sieciechowie (Radom. 18 72); Benedykt, klasztor na Łysej Górze (Warsz. 187 3); Jedlnia, jej kościół i akta obelnego prawa (Radom 18 74 r). Drukował i inne drobniejsze swe prace, jako to: Z dziejów Polski zabawa
