Strona:PL Władysław Orkan-Komornicy 035.jpeg

 — Ja nie wiem. Tak muszą mieć nakazane.
 — Bajecie!
 — No dy idźcie, ujrzycie, czy wam bajtki gadam... Narodu mocki w Krakowie! — ciągnął dalej. — Jedni spacerują, drudzy po kościołach siedzą, nic nie robią, tak żyją.
 — A tu człek... Panie ratuj!
 — Padam wam, że jest co widzieć.
 — Pono rynek jest taki, jak we Mszany?
 — Ho, ho, ho! Ani przytykać!... Tam na rynku trzy kościoły stoją i jest jeszcze telo placu, żeby sto reimentów wojska mógł ustawić...
 — Co gadacie?
 — Świętą prawdę!... Drzewiej były ino dwa kościoły, ale jak sie pokazało morskie oko...
 — Kany?
 — W Krakowie, na rynku! Dyć wam gadam. Wybuchła zwyczajnie woda... i zalałaby całe miasto, kieby nie ratowali. Toż to pierzynami, spyrkami zatykali...
 — Nie trza było wiela! — zadrwił Sobek. — Wasz ozór wsadzić, toby zatkał...
 — Toż to — kończył Błażek, nie zważając na drwiny — zatkali doznaku i postawili kościół na tem miejcu...
 — I już sie więcy nie pokazało?
 — Nie.
 — Zamknęło sie!